Το
πάθος όμως για εξουσία σε κάνει να ξεφεύγεις από τις διακηρυγμένες
αρχές σου, τις ιδέες σου και τελικά μετατρέπεσαι σε έναν υπηρέτη του
πάθους σου που για να το ικανοποιήσεις καταπατάς ό,τι και όσα
υποστήριζες μέχρι χθες. Με λίγα λόγια το πάθος για εξουσία είναι το όπλο
κατά της δημοκρατίας. Και ο πάσχων
από αυτήν την ασθένεια είναι εκείνος
που για να ικανοποιήσει το πάθος του δεν θα διστάσει να τραβήξει τη
σκανδάλη κατά της δημοκρατίας και να πυροβολήσει κατά αξιών, ιδεών,
αρχών, ιδανικών που πρέσβευε και ίσως αποτέλεσαν το όχημα για να
κατακτήσει την εξουσία.

Πιθανόν
κάποιος πει ότι περιγράφω ένα τέρας. Ναι, περιγράφω ένα τέρας που δεν
ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να ικανοποιήσει το πάθος του για
εξουσία. Και δυστυχώς, περιγράφω κάτι υπαρκτό, κάτι που δεν έχει όριο
και δεν είναι άλλο από στην ομάδα των εξουσιολάγνων, δήθεν αριστερών,
που μας κυβερνούν.

Η
αντιπαράθεσή τους με τη Δικαιοσύνη στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών
είναι μόνο η αρχή των όσων μπορούν να κάνουν για να εξυπηρετήσουν το
στόχο τους.

Τα
όσα είδαμε το τελευταίο διάστημα, με την διαρροή- μήνυμα, σε
συγκεκριμένα κομματικά έντυπα προσωπικών συνομιλιών ενός ανωτάτου
δικαστού, ώστε να επηρεασθεί το Σώμα και να εκδώσει την απόφαση που
επιθυμεί το Μέγαρο Μαξίμου στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών,
καταδεικνύουν πλήρως το πώς σκέπτεται η παρούσα κυβέρνηση.

Ωστόσο
τα όσα είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση της Δευτέρας της
Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, καταδεικνύουν την αρρωστημένη
νοοτροπία από την οποία διακατέχεται ο κ. Τσίπρας. Μια νοοτροπία που
αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία, αφού ουσιαστικά, εκείνο που είπε ο
πρωθυπουργός την ώρα που συνεδρίαζαν για ένα μείζον ζήτημα, ήταν ότι ή
θα βγάλετε απόφαση σύμφωνα με τα δικά μου γούστα ή θα σας καταγγείλω ότι
υπηρετείτε τη διαπλοκή.

Αλλά ας δούμε τι ακριβώς είπε ο κ. Τσίπρας:

«Κάποιοι
ίσως να πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν από δικαστικές αποφάσεις.
Τις κυβερνήσεις, όμως, τις εκλέγει ο Λαός και τις κρίνει μόνο ο Λαός. Το διακύβευμα, λοιπόν, δεν είναι απλώς η ερμηνεία του Συντάγματος, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο:
αν η εκλεγμένη από το λαό κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχει δικαίωμα να
ρυθμίσει το χάος του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, ή αν τα ιδιωτικά
συμφέροντα είναι υπεράνω της Δημοκρατίας».

Δηλαδή,
σύμφωνα με τη λογική του κ. Τσίπρα για να είναι σωστές οι αποφάσεις της
Δικαιοσύνης πρέπει να ταυτίζονται με τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Σε
διαφορετική περίπτωση η Δικαιοσύνη θα καταγγέλλεται ως υπηρέτης
συμφερόντων.

Είναι
προφανές ότι οι άνθρωποι μέσα στον πανικό τους έχουν ξεφύγει σε
επικίνδυνες ατραπούς. Ατραπούς που οδηγούν σε συνταγματικά εγκλήματα
όπως η καταπάτηση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, που είναι
θεμελιώδης αρχή για μια ευνομούμενη πολιτεία και για κάθε δημοκρατία.
Μια αρχή που ισχύει από τη δημοκρατία των Αθηνών και σχηματοποίησε με
σαφήνεια ο Μοντεσκιέ.

Αλλά
όταν αρχίζεις να καταπατάς θεμελιώδεις αρχές της λειτουργίας ενός
δημοκρατικού πολιτεύματος, τότε εύκολα θα πας κι ένα και δύο βήματα
παρακάτω, σε έναν κατήφορο που συνήθως δεν έχει σταματημό.

Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης επανειλημμένως έχει δηλώσει ότι η Νέα Δημοκρατία θα
αποτελέσει ανάχωμα δημοκρατίας μπροστά σε αυτόν τον ολοκληρωτικού τύπου
κατήφορο. Ωστόσο ήλθε η ώρα το ανάχωμα αυτό να λάβει υπόσταση και να
υψωθεί. Δεν μπορεί να αφεθεί ο κ. Τσίπρας να πάρει, χωρίς αντίσταση, την
Ελλάδα μαζί του στον ολισθηρό κατήφορο που έχει επιλέξει. Μέχρι τώρα η
Ελλάδα ήταν το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης για τα χάλια της οικονομίας
της. Μη γίνουμε «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης και για τα χάλια στο επίπεδο
λειτουργίας της δημοκρατίας μας. Κι αν δεν αρέσουν στον κ. Τσίπρα οι
αποφάσεις της Δικαιοσύνης, οφείλουμε να προστατεύσουμε τη Δικαιοσύνη
ώστε ανεπηρέαστη να λαμβάνει τις αποφάσεις της.

Στην
παρέμβασή του στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη ο κ. Μητσοτάκης, κάλεσε
τον λαό να βρίσκεται σε εγρήγορση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Σε
εγρήγορση, όμως, πρέπει να τεθούν και τα κόμματα του δημοκρατικού
ευρωπαϊκού τόξου, για να προασπίσουμε αρχές και αξίες που με αγώνες
κατακτήθηκαν στα 42 τελευταία χρόνια.

Η
ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, που αποτελεί βασικό παράγοντα για την
εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας, βρίσκεται σε κίνδυνο. Και κάθε
πολίτης ή κόμμα που πιστεύει σε αυτήν πρέπει να την υπερασπισθεί. Δεν
είναι δυνατόν η Δικαιοσύνη να αποφασίσει έχοντας από τη μια την απειλή
του κ. Τσίπρα ότι αν αποφασίσει διαφορετικά από τα κυβερνητικά
συμφέροντά του θα καταγγελθεί ως υπηρέτης ιδιωτικών συμφερόντων και από
την άλλη αν αποφασίσει αντίθετα θα δώσει την εντύπωση στο λαό ότι
υπέκυψε στις πιέσεις της εκτελεστικής εξουσίας.

Ωστόσο
όποια κι αν είναι η απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες ο κ.
Τσίπρας οφείλει να προσαρμοσθεί στην κατάσταση και να συνειδητοποιήσει
ότι δεν αρέσει πλέον στο λαό. Επομένως αντί να αγωνίζεται να γαντζωθεί
σαν βδέλλα στην εξουσία, πιο ωφέλιμο για τον ίδιο και για τη
χώρα θα ήταν να επιλέξει πώς επιθυμεί να φύγει από την εξουσία: Απλά ως
ηττημένος στις εκλογές ή ως κυνηγημένος με τον χαρακτηρισμό του πιο
επικίνδυνου για τη δημοκρατία πολιτικού μετά τη μεταπολίτευση;