“Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση”. Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 60 παρ. 1.
“Ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε
τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών
καθηκόντων”. Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 61 παρ. 1.
Το εγχείρημα της κυβέρνησης Παπαδήμου, εκτός από αδήριτη εθνική
ανάγκη μετά την απονενοημένη κίνηση του Γιώργου Παπανδρέου με το
δημοψήφισμα, ήταν απόρροια και των πρωτοβουλιών που ανέλαβαν βουλευτές
στα δύο παλαιά κόμματα, στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ.
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια οι βουλευτές κινήθηκαν ενάντια στις
ηγεσίες τους και σε ό,τι αφορά στη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής
ενότητας, αλλά και σε ό,τι αφορά, αυτή καθ’ αυτή, την κυβέρνηση
Παπαδήμου.
Στην πάγια τακτική των ηγεσιών να αγνοούν τους βουλευτές σε
αποφάσεις που καθορίζουν την τύχη της χώρας, η αντίδραση υπήρξε άμεση
και οι βουλευτές με τις συνεχείς πιέσεις τους επέβαλαν σε πρώτη φάση την
κυβέρνηση συνεργασίας και σε δεύτερη απέρριψαν κομματικές επιλογές που
θα έδιναν τη δυνατότητα στις ηγεσίες τους να κάνουν το δικό τους
παιχνίδι, έτσι όπως ο καθένας εκ των κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαρά το
αντιλαμβανόταν.
Στο ερώτημα αν το εγχείρημα θα πετύχει, η απάντηση βρίσκεται στο πόσο
ειλικρινής θα είναι η στήριξη προς την κυβέρνηση και από το αν οι
μετέχοντες υπουργοί και τα κόμματα που τη στηρίζουν αντιληφθούν ότι ο
στόχος τους είναι η σωτηρία της πατρίδας και όχι το παιχνίδι με τις
λέξεις για να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες που η ανάγκη τους
έκανε να αναλάβουν. Θεματοφύλακες, ωστόσο, της εθνικής αυτής
προσπάθειας πρέπει να είναι όλοι οι Βουλευτές και κυρίως οι βουλευτές
των δύο μεγάλων κομμάτων που ώθησαν τις ηγεσίες τους να προχωρήσουν στην
ιστορική αυτή συγκυβέρνηση.
Επί πλέον όλοι οι βουλευτές οφείλουμε να ασκήσουμε πιέσεις προς τις
ηγεσίες των κομμάτων για να υπάρξουν αλλαγές που θα ξαναδίνουν ρόλο,
υπόσταση και κύρος στη λειτουργία του κοινοβουλίου. Πρέπει να
αντιληφθούμε ότι η Βουλή αποτελείται από Βουλευτές και όχι από κάποιους
αρχηγούς και τις παρέες τους που η ανάγκη τήρησης του Συντάγματος τις
αποκαλεί «κοινοβουλευτικές ομάδες». Πρέπει, επιτέλους, οι
Βουλευτές να αποκτήσουν και πάλι φωνή και βούληση. Ο ρόλος των Βουλευτών
δεν περιορίζεται στο χειροκρότημα των αρχηγών.
Αλήθεια ποια όργανα συγκλήθηκαν και πόσοι βουλευτές έλαβαν
τον λόγο για να εκθέσουν τις απόψεις τους για αποφάσεις που καθορίζουν
το μέλλον της Ελλάδος τουλάχιστον για μια 20ετία;
Ποιος ξεχνά την επί διήμερο συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας
της ΝΔ το 1992, για το ζήτημα των Σκοπίων; Πόσο άλλαξαν τα πράγματα από
τότε μέχρι τώρα; Τότε που η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ άλλαζε γνώμη
στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη για το χειρισμό του συγκεκριμένου
ζητήματος, τότε που οι βουλευτές έλεγαν ελεύθερα και χωρίς τον κίνδυνο
διαγραφής την γνώμη τους.
Σήμερα ακόμα και πολιτικές διαπιστώσεις, τύπου Χατζηγάκη, θεωρούνται ποινικά αδικήματα και διώκονται.
Ενώ η έκφραση διαφορετικής άποψης καταγγέλλεται ως υπονόμευση του
εκάστοτε αρχηγού ο οποίος μαζί με την καρέκλα της ηγεσίας κατέχει και το
αλάθητο του Πάπα, με αποτέλεσμα ο οιοσδήποτε έχει διαφορετική άποψη ή
πρόθεση να την εκφράσει (γιατί το είδαμε κι αυτό), διαγράφεται πάραυτα.
Το βέβαιο είναι πλέον πως ήλθε ώρα ο Πρόεδρος της Βουλής, αν θέλει να
μνημονεύεται για κάτι θετικό η θητεία του, να αναλάβει πρωτοβουλίες
ώστε όχι μόνο να αποκατασταθεί ο ρόλος των βουλευτών, αλλά και για να
προστατευθεί ουσιαστικά μέσα από τον Κανονισμό της Βουλής και το
Σύνταγμα (όπως καταγράφεται στα άρθρα 60 και 61), η ελεύθερη
έκφραση της γνώμης των βουλευτών, η οποία δεν θα τιμωρείται ως ποινικό
αδίκημα από τον εκάστοτε αρχηγό κόμματος, που εκλαμβάνει την στιγμιαία
στήριξη που του παρέχει η κοινωνία στη διαδικασία μιας εσωκομματικής
εκλογής, ως εντολή για να διοικεί σαν φύλαρχος και απόλυτος άρχων που θα
φιμώνει κάθε διαφορετική φωνή και θα κόβει κάθε κεφάλι που θα τολμά να
ξεμυτίσει από την κομματική στρούγκα.
Οι εποχές άλλαξαν και όσοι δεν το καταλαβαίνουν θα συναποτελέσουν την σκόνη των ερειπίων ενός συστήματος που καταρρέει.
Η ιστορία γράφεται από τους πρωτοπόρους και έφθασε πλέον η ώρα που οι
βουλευτές οφείλουμε να δούμε κατάματα την ιστορία για να μπορούμε να
αντικρίζουμε, όταν θα έλθει ο πλήρωμα του χρόνου, κατάματα και το λαό.